غریب محله

لغت نامه دهخدا

غریب محله. [ غ َ م َ ح َل ْ ل ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان یخکش بخش بهشهر شهرستان ساری که در 24هزارگزی جنوب خاوری بهشهر قرار دارد. محلی کوهستانی و جنگلی است و هوای آن معتدل مرطوب است و سکنه آن 610 تن هستند که شیعه اند و به زبان مازندرانی و فارسی سخن می گویند. آب آن از چشمه و رودخانه بارکلا تأمین می شود و محصول آنجا غلات و ارزن است. و شغل اهالی زراعت و گله داری بوده و صنایع دستی زنان کرباس و شال بافی است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ). رجوع به ترجمه سفرنامه مازندران رابینو ص 163 شود.

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان یخکش بخش بهشهر شهرستان ساری واقع در ۲۴ کیلومتری جنوب شرقی بهشهر کوهستان جنگلی معتدل و مرطوب ۶۱٠ تن سکنه آب از چشمه و رودخانه پارکلا ] محصول غلات و ارزن شغل زراعت گله داری کرباس بافی و شال بافی
دهی است از دهستان یخکش بخش بهشهر شهرستان ساری که در ۲۴ هزار گزی جنوب خاوری بهشهر قرار دارد محلی کوهستانی و جنگلی است و هوای آن معتدل مرطوب است

دانشنامه عمومی

غریب محله (بهشهر). غریب محله ( بهشهر ) ، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان بهشهر در استان مازندران ایران است.
این روستا در دهستان پنج هزاره قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۲۵ نفر ( ۱۰۷خانوار ) بوده است. مردم این روستا از قومیت طبری هستند. مردم این روستا به زبان طبری ( مازندرانی ) سخن می گویند.