لغت نامه دهخدا
عینون. [ ع َ ] ( اِخ ) دهی است ، و آن را عَینونی ̍ نیز نامند. ( منتهی الارب ). کلمه ای است عبرانی. و آن از قرای بیت المقدس است. و گویند قریه ای است آن سوی بَثَنیّة ازپایین قُلزم بجانب شام. نام آن در شعر کثیر آمده است. و گویند آن همان «عین انا» است بین صلا و مدین بر ساحل. و گویند آن قریه ای است در راه مصریان چون به حج روند. ( از معجم البلدان ). و رجوع به عین انا شود.
