شاجی

لغت نامه دهخدا

شاجی. ( اِخ ) همان ابن سعد العشیره در نسب جعفیین است. ( منتهی الارب ) ( تاج العروس ذیل ش ج و ).
شاجی. ( اِخ ) ابن نمر حضرمی جاهلی است. توبةبن زرعةبن نمربن شاجی از فرزندان او است. فتح مصر را دریافته است. ( منتهی الارب ) ( تاج العروس ذیل ش ج و ).