معنی ریان بن شبیب

دانشنامه آزاد فارسی

رَیّانِ بن شَبیب (قرن ۳ق)
محدث شیعی و از اصحاب امام رضا و امام جواد (ع). خواهرش مارده، کنیز هارون و مادر معتصم عباسی، بود. مدتی در قم اقامت کرد و محدثان قم از او حدیث گرفتند. کتابی با نام مسائل صبّاح بن نصر گردآورده که ظاهراً تقریری از پاسخ های امام رضا (ع) به صباح بن نصر هندی است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] رَیّان بن شَبیب، از محدثان مورد وثوق شیعه و از اصحاب امام رضا(ع) و امام جواد(ع) است. او به گفته نجاشی دایی معتصم خلیفه بنی عباس بوده که خواهرش مارده از کنیزان هارون و مادر معتصم بوده است. اما برخی مانند مسعودی در اثبات الوصیة وی را دایی مأمون ذکر کرده اند.
ابن شبیب، در شهر قم اقامت کرد و محدثان آن شهر از او روایت نقل کرده اند. او از حضرت رضا(ع) روایاتی نقل کرده و مسائل صباح بن نصر هندی از امام رضا(ع) را جمع نموده است.
ابراهیم بن هاشم قمی پدر علی بن ابراهیم قمی صاحب کتاب تفسیر قمی از او روایت نقل کرده است. او همچنین از یونس بن عبدالرحمان نقل روایت نموده است.