تئودلیت

لغت نامه دهخدا

تئودلیت. [ ت ِ ءُ دُ ] ( فرانسوی ، اِ ) تئودولیت. دستگاهی دارای آلیداد و دوربین برای نقشه برداری و سنجش زوایا در امور و اندازه گیری فواصل ستارگان بکار می رود. رجوع به ارتفاع سنج شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال انبیا فال انبیا فال ای چینگ فال ای چینگ فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال قهوه فال قهوه