بی سلیقه

لغت نامه دهخدا

بی سلیقه. [ س َ ق َ / ق ِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + سلیقه ) بی ذوق. بی مهارت. عاری از ذوق. ( ناظم الاطباء ). || بی قاعده و بی ترتیب. ( آنندراج ). بی اسلوب. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به سلیقه شود.

فرهنگ عمید

آن که معمولاً چیز بد را به جای چیز خوب انتخاب می کند، بی ذوق.

فرهنگ فارسی

( صفت ) بی ذوق
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم