باب بودن

لغت نامه دهخدا

باب بودن. [ دَ ] ( مص مرکب )متداول. معمول. مرسوم. مد بودن. رجوع به باب شود.

فرهنگ فارسی

متداول معمول بودن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال راز فال راز فال تماس فال تماس فال تاروت فال تاروت فال حافظ فال حافظ