باب بودن

لغت نامه دهخدا

باب بودن. [ دَ ] ( مص مرکب )متداول. معمول. مرسوم. مد بودن. رجوع به باب شود.

فرهنگ فارسی

متداول معمول بودن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اوراکل فال اوراکل فال راز فال راز فال ای چینگ فال ای چینگ فال اعداد فال اعداد