امها

لغت نامه دهخدا

( امةا ) امةا. [ اَ م َ تُل ْ لاه ْ ] ( اِخ ) زنی از مردم استانبول و ادیب و شاعر بوده و در الهیات نیز دست داشته و در اشعار خود صدقی تخلص کرده است و دیوان ترکی دارد. از اشعار او در خیرات حسان ج 1 ص 32 و قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1038 آمده. وفات وی 1115 یا 1135 هَ.ق. اتفاق افتاده است.
امةا. [ اَ م َ تُل ْ لاه ْ ] ( اِخ ) گلنوش یا کلثوم، زن سلطان محمد چهارم و مادر سلطان احمد سوم و سلطان مصطفی دوم، و او را جدید والده نیز می گفته اند. ینکی جامع غلطه را او ساخته است. ( از خیرات حسان ج 2ص 32 ). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1038 شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أُمِّهَا: مرکزش
ریشه کلمه:
امم (۱۲۴ بار)ها (۱۳۹۹ بار)
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم