دانشنامه اسلامی
معنی أَفُوزَ: تا رستگار می شدم
ریشه کلمه:
فوض (۱ بار)
«تفویض» چنان که «راغب» در «مفردات» می گوید: به معنای «رد کردن» است; بنابراین، «تفویض امر به خدا» به معنای واگذار نمودن کار خویش به او است، نه به این معنا که انسان دست از تلاش و کوشش بردارد، که این به طور مسلم تحریفی است در معنای «تفویض»، بلکه به این معناست که نهایت کوشش و تلاش و جهاد را به کار گیرد، و هنگامی که در برابر موانع سخت قرار گرفت، وحشت نکند، دست پاچه نشود، و دلسرد نگردد، بلکه کار خود را به خدا واگذارد، و با عزمی راسخ به جهاد و تلاش ادامه دهد. «تفویض» گر چه از نظر مفهوم، با «توکل» شباهت زیادی دارد، ولی مرحله ای برتر از آن است; چرا که «حقیقت توکل» خدا را وکیل خویش دانستن است، ولی «تفویض» مفهومش واگذاری مطلق به او است، زیرا بسیار می شود که انسان وکیلی انتخاب می کند ولی به نظارت خویش نیز ادامه می دهد، اما در مقام تفویض هیچ نظری از خود ندارد.
تفویض به معنی واگذارکردن است . کار خویش را به خدا واگذار میکنیم که او را به بندگان بینا است. این لفظ یکبار بیشتر در قرآن مجید نیامده است.
