لغت نامه دهخدا
اسیوطی. [ اُس ْ ] ( اِخ ) ابوبشر احمدبن الولیدبن عیسی الاسیوطی. وی از ابی الزیباع روایت کند و در اسیوط بسال 335 یا اول 336 هَ. ق. درگذشت. ( انساب سمعانی ).
اسیوطی. [ اُس ْ ] ( اِخ ) ابوعلی الحسین بن علی بن الخضربن عبداﷲ الاسیوطی. وی از اسحاق بن ابراهیم بن یونس مصری روایت دارد و از وی ابوعبداﷲ محمدبن الفضل بن نطیف الفراء روایت کند. وفات وی در جمادی الاَّخره سال 372 هَ. ق. بود. ( انساب سمعانی ).
اسیوطی. [ اُس ْ ] ( اِخ ) ابومحمد عبداﷲبن علی بن عبداﷲبن میمون ، قاضی اسیوط. وی از عبدالرحمن بن داود الاسکندرانی و محمدبن عبداﷲبن عبدالحکم و بکیربن یحیی و علی بن عبدالعزیز و محمدبن ادریس وراق الحمیدی و جز آنان حدیث گفته و در سیوط در محرم سنه 310 هَ. ق. درگذشت و مولد او به سیوط بسال 325 هَ. ق. بود . ( انساب سمعانی ).
اسیوطی. [ اُس ْ ] ( اِخ ) رجوع به سیوطی و معجم المطبوعات ج 1 ستون 450 شود.
