لغت نامه دهخدا مرمت گر. [ م َ رَم ْ م َ گ َ ] ( ص مرکب ) مرمت کننده. اصلاح کننده. تعمیرگر : گردل او رخنه کرد زلزله حادثات شیخ مرمت گر است بر دل ویران او.خاقانی.
