مال پرست

لغت نامه دهخدا

مال پرست. [ پ َ رَ ]( نف مرکب ) بنده سیم و زر. ( آنندراج ). پرستنده و خواهان مال و ثروت و مالدوست و بخیل. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه بدارایی و خواسته عشق ورزد بند. سیم وزر.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم