غمنده
غمنده. [ غ َ م َ دَ /دِ ] ( ص مرکب ) ( مخفف غم منده ). بمعنی غمگین و غم اندوز و غمناک و آزرده باشد. ( برهان قاطع ). غمناک. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( فرهنگ رشیدی ). اندوهگین. ( فرهنگ اوبهی ). حزین. محزون. غمین. مغموم. مهموم :
جهانبخشا تو آن شاهی که باشد
ز نامت شادی جان غمنده.شمس فخری.
(غَ مَ دِ ) [ ع - فا. ] (ص مر. ) غمگین .
غمناک، غمگین، اندوهگین.
غمگین.
