لغت نامه دهخدا طفان.[ طَف ْ فا ] ( ع ص ) اناء طفان ؛ پیمانه برتر از لبهاپر شده. ( منتهی الارب ). || کوز طفان ؛ کوزه کهنه . ( مهذب الاسماء ).
