لغت نامه دهخدا شوی کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) شوهر گرفتن. در حباله نکاح مردی درآمدن. تزوج. ( المصادر زوزنی ) : زنان را بود شوی کردن هنربر شوی زن به که نزد پدر.اسدی.
