شور زمین

لغت نامه دهخدا

شورزمین. [ زَ ] ( اِ مرکب ) زمین شوره زار. زمین بی بر و بی حاصل. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

زمین شوره زار زمین بی بر بی حاصل
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال فرشتگان فال فرشتگان فال تاروت فال تاروت فال فنجان فال فنجان