آزمایش کردن در معنای وسیع خود به فرآیند قرار دادن یک فرضیه، یک ایده، یا یک شیء تحت شرایط کنترل‌شده و مشاهده نتایج اطلاق می‌شود. این رویکرد نظام‌مند، که در حوزه‌های علمی، صنعتی و حتی اجتماعی کاربرد فراوان دارد، به ما امکان می‌دهد تا به درک عمیق‌تری از پدیده‌های اطراف خود دست یابیم. هدف اصلی از آزمایش، تایید یا رد فرضیات از پیش تعیین شده، کشف حقایق جدید، و ارزیابی عملکرد و کارایی عناصر مختلف است. این روش نه تنها به پیشرفت دانش کمک می‌کند، بلکه مبنای تصمیم‌گیری‌های آگاهانه و اثربخش در سطوح گوناگون را فراهم می‌آورد.
سنجش و بررسی، بخش جدایی‌ناپذیری از فرآیند آزمایش است که شامل جمع‌آوری دقیق داده‌ها و تحلیل هوشمندانه آن‌ها می‌شود. سنجش به معنای اندازه‌گیری کمی یا کیفی ویژگی‌های مورد نظر است، که می‌تواند از طریق ابزارهای دقیق، مشاهدات ثبت‌شده، یا مقایسه با استانداردهای مشخص صورت پذیرد. پس از جمع‌آوری داده‌ها، مرحله بررسی آغاز می‌شود که شامل تحلیل، تفسیر، و ارزیابی نتایج به دست آمده است. این مرحله حیاتی است تا اطمینان حاصل شود که داده‌ها به درستی فهمیده شده‌اند و می‌توانند به نتایج معتبر و قابل اعتماد منجر شوند. رویکرد دقیق در سنجش و بررسی، از بروز خطاها جلوگیری کرده و به اعتبار یافته‌های آزمایش می‌افزاید.
