لغت نامه دهخدا شب پر. [ ش َ پ َ ] ( نف مرکب )شب پرنده. پرنده در شب. || ( اِ مرکب ) به معنی شب پره و شب پرک یعنی مرغ عیسی و خفاش است. ( از مجموعه مترادفات ص 221 ). رجوع به شب پرک و شب پره شود.
