لغت نامه دهخدا سپیدکرده. [ س َ / س ِ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) پوست تنک روی را کنده : بگیرند چلغوزه پاک کرده ده درمسنگ... مغز بادام تلخ سپیدکرده و... از هر یکی سه درمسنگ و مغز بادام شیرین سپیدکرده... ( ذخیره خوارزمشاهی ).
