لغت نامه دهخدا ( تدهیة ) تدهیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) زیرک گفتن کسی را.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || عیب و نقص کردن کسی را. || آفت رسانیدن بکسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). سختی و بلا رسانیدن بکسی. ( اقرب الموارد ).
