سندیه

لغت نامه دهخدا

( سندیة ) سندیة. [ س ِ دی ی َ ] ( ع ص ) تأنیث سندی.
سندیه. [ س َ دی ی َ ] ( اِخ ) قریه ای است به بغداد در ساحل نهر عیسی. ( از معجم البلدان ) ( منتهی الارب ). نسبت بدان سندوانی باشد.

گزارش محتوای نامناسب