سنابل

لغت نامه دهخدا

سنابل. [ س َ ب ِ ] ( ع اِ ) ج ِ سنبلة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به سنبل و سنبلة شود.

فرهنگ عمید

= سُنبل

فرهنگ فارسی

( اسم ) کار سرسری سطحی .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی سَنَابِلَ: خوشه های گندم (جمع سنبل وسنبل در اصل به معنای پوشاندن است ، و اگر خوشه گندم را سنبل نامیدهاند ، به این جهت بوده است که سنبل ، دانههای گندم را در غلافهائی که دارد میپوشاند )
ریشه کلمه:
سبل (۱۸۱ بار)سنبل (۵ بار)