سمن سا

لغت نامه دهخدا

سمن سا. [ س َ م َ] ( نف مرکب ) صفت زلف. ( آنندراج ). || آنچه با ساییدن آن بوی سمن برآید. رجوع به سمن سای شود.

فرهنگ فارسی

صفت زلف . یا آنچه با ساییدن آن بوی سمن بر آید .

فرهنگ اسم ها

اسم: سمن سا (دختر) (فارسی) (تلفظ: s.-sā) (فارسی: سَمن‌سا) (انگلیسی: saman-sa)
معنی: آن که شبیه سمن است و دارای چهره ای سفید، ( سَمن، سا ( پسوند شباهت ) )، آن که شبیه سمن است و دارای چهره ای سفید و با طراوت و لطافت است