سری سقطی. [ س َ ی ِ س َ ق َ ] ( اِخ ) نام بزرگی. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). زاهدی است معروف. ( منتهی الارب ). امام اهل تصوف بود و در اصناف علم بکمال بود و دریای اندوه و درد بود و کوه حلم و ثبات بود و خزانه مروت و شفقت بود و در رموز و اشارات اعجوبه بود و اول کسی که در بغداد سخن حقایق و توحید گفت او بود و بیشتر از مشایخ عراق مرید وی بودند و خال جنید بود و مرید معروف کرخی بود و حبیب راعی را دیده بود و در ابتدا در بغداد نشستی دکانی داشت و... رجوع به تذکرةالاولیاء عطار چ لیدن ج 1 ص 271 ببعد شود. سری سقطی میان سالهای 251 - 257 درگذشت. ( غزالی نامه ص 97 ). رجوع به روضات الجناب ص 308، 725 و اعلام زرکلی ج 1 ص 361 و شدالازار ص 18 و فیه مافیه ص 322.
فرهنگ فارسی
نام بزرگی . زاهدی است معروف . امام اهل تصوف بود و در اصناف علم بکمال بود .
دانشنامه آزاد فارسی
سَرِیّ سَقَطی ( ـ بغداد ۲۵۱ق) از بزرگ ترین مشایخ صوفی و عارف مشهور بغداد. در بغداد به دنیا آمد. گویا جنید خواهرزادۀ او بوده است. سریّ در طریقت، شاگرد معروف کرخی بود و با حارث محاسبی و بِشْرِ حافی صحبت داشت. اولین شیخی است که در بغداد، رسماً در باب توحید و احوال، به زبان و بیان صوفیان سخن گفت. او را امام بغدادیان دانسته اند و شاگردان بسیار داشت. در میان آنان، جنید به خلافت او رسید. گویند تمام وقت به عبادت مشغول بود.
