لغت نامه دهخدا زمانیان. [ زَ ] ( اِ مرکب ) بمعنی عالمیان. ( آنندراج ). ( از: «زمانی »، منسوب به زمان ، عالم + «ان »، علامت جمع ). رجوع به زمانی و زمان شود.
