لغت نامه دهخدا روان بستن. [ رَ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) دل بستن. تعلق خاطرپیدا کردن. علاقه و دلبستگی بهم رساندن : چرا باید این گنج و این آز و رنج روان بستن اندر سرای سپنج.فردوسی.
