رمه دار

لغت نامه دهخدا

رمه دار. [ رَ م َ / م ِ ] ( نف مرکب ) خداوند و مالک رمه. ( ناظم الاطباء ). چوپان. شبان. رمه یار. رمیار. رمه بان. گله بان. گله دار :
ما را رمه داری است نه زو در رمه آشوب
نه ایمن از او گرگ و نه سگ زو بفغان است.منوچهری.

فرهنگ عمید

گله دار، صاحب رمه.

فرهنگ فارسی

خداوند و مالک رمه چوپان شبان