دهکویه
دانشنامه عمومی
این شهر براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۹۵، جمعیت آن ۴، ۵۲۳نفر ( ۱۳۰۷خانوار ) بوده است.
الف: مسیر شیراز - لار - دهکویه.
ب: مسیر شیراز - جهرم - دهکویه.
ج: سایر مسیرها.
حمدالله مستوفی اشاره به مهاجرت طوایفی از کردهای مناطق کردستان سوریه، ( جبل السماق ) از قرن پنجم هجری به مناطق لرستان و کهگیلویه کنونی می کند:
بعدها با شورش فضلویه و تسلط کردها بر مناطق فارس، بین سال های ۵۷۰ تا ۱۰۰۶ هجری قمری خاندان فضلویه بر سرزمین بختیاری از اصفهان تا شوشتر با عنوان اتابکان لرستان و اتابکان لر بزرگحکومت کردند. استحکامات آنان در ارتفاعات منگشت و مقر زمستانی آن ها در ایذه نزدیک مال امیر بود.
بقایای گویش های کردی هنوز هم در استان فارس وجود دارد. زبان سیوندی و گویش کردشولی و گویش دهکویی یکی از لهجه های زبان لارستانی است که ریشه در زبان پهلوی اوستایی دارد. این گویش شباهت زیادی به کردی کرمانجی دارد. چنان که از نام قدیم دهکویه که «دهکرد» است بر می آید، سکونت طوایف کرد در دهکویه است که توانسته بر گویش آن تأثیرگذارند. گویش دهکویی با لهجه کردی کرمانجی قرابت بیشتری دارد و با هم کلمات مشترک زیادی دارند که عیناً مانند هم تلفظ می شوند.
عده ای با استناد به این حکایت نام قدیم دهکویه را اصفهان کوچک
سپاهیان شاهسون صفوی به سرکردگی امام قلی خان و با یاری تفنگچی های لارستانی جهت آزاد کردن بندر مهم گمبرون ( بندرعباس کنونی ) از چنگال پرتغالی ها پس از ورود به دهکویه در محلی به نام «تنب نقاره خانه» مردم مهمان نواز دهکویه با ساز و دهل به پیشواز سپاهیان امام قلی خان می روند به گونه ای که در هیچ جایی چنین مجلل و با شکوه از لشکریان ارتش ایران در عصر صفوی استقبال به عمل نیامده بود. فرمانده سپاه از مراسم خیر مقدم بسیار شادمان شد و گفت اینجا یک اصفهان کوچک و نیز خانه خودم و خانه دوم من است.
اما عده ای دیگر نام قدیم دهکویه را «دَه کوه» می دانند به دلیل این که کوه های بسیاری اطراف آن قرار گرفته است. در موارد بسیاری جهان گردان خارجی که از این منطقه عبور کرده اند نام دهکویه را «دِهکوه» ثبت کرده اند؛ که شاید بتواند دلیلی بر اثبات این مدعا باشد.
آب و هوای دهکویه مانند دیگر مناطق لارستان گرم و خشک است در تابستان ها دمای هوا تا ۴۸ درجه سانتیگراد نیز می رسد و در زمستان ها به ندرت دمای هوا به صفر یا زیر صفر می رسد و فقط چند روزی آب ها یخ می زنند. میزان بارندگی سالانه به طور متوسط ۲۰۰ میلی متر می باشد که بیشر آن در بین ماه های آبان تا اسفند می بارد و در فصل تابستان باران های موسمی می بارد که مردم به آن «چل پسینی» می گویند چون اکثر روزها هوا ابری است و به صورت پراکنده باران می بارد.
