معنی دندانک | لغت یاب

دندانک

لغت نامه دهخدا

دندانک. [ دَ دا / ن َ ] ( اِ مصغر ) دندان خرد. دندان کوچک. ( یادداشت مؤلف ) :
نگار من به دو رخ آفتاب تابان است
لبی چو بسدو دندانکی چو مروارید.اسدی.رجوع به دندان شود.

دانشنامه عمومی

دندانک، نوک دندان، ممینه یا ماملون ( از فرانسوی mamelon، "نوک پستان" ) یکی از سه برآمدگی گرد است که در هنگام بیرون آمدن از لثه روی لبه برش دندان دندان پیش وجود دارد. اگر دندانک ها به طور طبیعی با گاز گرفتن و خوردن غذاها فرسوده نشده باشند، دندانپزشک می تواند ظاهر آنها را صاف کند. دندانک ها روی دندان پیش مرکزی و جانبی دائمی وجود دارند. پدیدار شدن دندانک ها روی دندان پیش مرکزی فک بالا ساده تر است و به صورت سه برجستگی کوچک در لبه دندان پیش پدیدار می شوند. دندانک ها معمولاً اهمیت بالینی ندارند. [ نیاز به منبع پزشکی ] معمولاً در اوایل عمر دندان فرسوده می شوند.