لغت نامه دهخدا درم دوست. [ دِ رَ ] ( ص مرکب ) دوست دارنده درم.که درم از دوستی گرد آرد و هزینه نکند : تا درم خوار و درم بخش بود مرد سخی تا درم جوی و درم دوست بودمرد لئیم.فرخی.
