خوش صفیر

لغت نامه دهخدا

خوش صفیر. [ خوَش ْ / خُش ْ ص َ ] ( ص مرکب ) خوش نغمه. خوش آواز. خوش صدا :
حور و قصور و مرغ و می و شیر و انگبین
حوران خوب صورت و مرغان خوش صفیر.سوزنی.

خوش نغمه خوش آواز