لغت نامه دهخدا خفته بخت. [ خ ُ ت َ / ت ِ ب َ ] ( ص مرکب ) با بخت خفته. بدبخت. کنایه از فقیر و بی اقبال : دی فرد و خفته بخت سوی ار من آمدم امروز جفت نعمت بسیار میروم.خاقانی.
