معنی فرکان | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

فرکان. [ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان دشتابی بخش بوئین شهرستان قزوین که دارای 40 تن سکنه است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).
فرکان. [ ف َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان قلعه عسکر بخش مشیز شهرستان سیرجان، واقع در 56هزارگزی خاوری مشیز سر راه فرعی بافت به قلعه عسکر. ناحیه ای است کوهستانی، سردسیرو دارای 310 تن سکنه. از رودخانه مشروب میشود. محصولاتش غلات و حبوب است. اهالی به کشاورزی گذران میکنند.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).