لغت نامه دهخدا خرگه مه. [ خ َ گ َ هَِ م َ هَْ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) هاله. خرمن ماه. خرگاه ماه. ( برهان قاطع ). || ( اِخ ) کنایه از برج سرطان که خانه ماه است ، خاصیت برج سردتر است. ( از آنندراج ) ( غیاث اللغات ).
