لغت نامه دهخدا خرق و التیام. [ خ َ ق ُ اِ ]( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) پاره شدن و باز بهم پیوستن : حکما در خرق و التیام افلاک منکرند. ( غیاث اللغات ).
