لغت نامه دهخدا خرق عادت. [ خ َ ق ِ دَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) معجزه. کارهایی کردن که در عادت تحققش امکان ندارد. || کرامات اولیاء. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
