خاکپوش

لغت نامه دهخدا

خاکپوش. ( ن مف مرکب ) پوشنده خاک. آغشته بخاک. خاک آلود. مستور در خاک :
زین خانه ٔخاک پوش تاکی
زآن خوردن زهر و نوش تاکی.نظامی.

فرهنگستان زبان و ادب

{mulch} [کشاورزی-زراعت و اصلاح نباتات] لایه ای از کاه، خاک اره، برگ، ورقۀ پلاستیکی یا خاک سست که سطح خاک را با آن می پوشانند تا از خاک و ریشۀ گیاهان در برابر اثر قطرات باران، سله بندی، یخ بندان، فرسایش و تبخیر محافظت شود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم