خاک و باد

لغت نامه دهخدا

خاک و باد. [ ک ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) بنده. ( شرفنامه منیری ) ( آنندراج ). مطیع. فرمانبردار: فلان خاک و باد تست. || قاصد. ( شرفنامه منیری ) ( آنندراج ). پیک.

فرهنگ فارسی

بنده مطیع
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال راز فال راز فال تک نیت فال تک نیت فال احساس فال احساس