لغت نامه دهخدا حق نیوش. [ ح َ ن ُ / ن ِ] ( نف مرکب ) آنکه حق نزد او مسموع است : آن حکیم پاک اصل و رادمرد معتبرآن کریم دین پژوه و حق نیوش و حقگزار.سنایی.
