حسن شناس

لغت نامه دهخدا

حسن شناس. [ ح ُ ش ِ ] ( نف مرکب ) زیباشناس. اهل ذوق :
از بتان آن طلب ار حسن شناسی ای دل
کاین کسی گفت که در علم نظر بینا بود.حافظ.

فرهنگ فارسی

زیبا شناس اهل ذوق
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم