لغت نامه دهخدا حسن تدبیر. [ ح ُ ن ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خوش تدبیری : بحسن تدبیر و لطف رعایت مالی فراوان حاصل کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 359 ).هم از حسن تدبیر و رأی تمام به آهستگی گفتش ای نیکنام.سعدی ( بوستان ).
