لغت نامه دهخدا حرن. [ ح َ ] ( ع مص ) ندافی کردن پنبه را. || حرن در بیع؛ زیادت و کم نکردن در آن. ( منتهی الارب ).حرن. [ ح ُرْ رِ ] ( اِخ ) شهری است بنزدیکی آمِد.
