لغت نامه دهخدا تشته. [ ت َ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) ناوه. ( صحاح الفرس ). || تشتک.( یادداشت مرحوم دهخدا ). || تشت و طبق و خوانچه. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تشتک و طشتک شود.
