تتا

لغت نامه دهخدا

تتا. [ ت َ ] ( اِخ ) شهرکی است بمصر از جانب فرودین آن و آن را «کورة تمﱡی » و «تتا» گویند. ( از معجم البلدان ج 2 ص 366 ).

فرهنگ فارسی

شهرکی است به مصر از جانب فرودین آن و آن را کوره تمی تتا گویند .

دانشنامه عمومی

تتا ( بزرگ: Θ، کوچک: θ یا ϑ؛ ( به یونانی: Θήτα ) ) هشتمین حرف الفبای یونانی است، و در سیستم شمارش یونانی مقدار ۹ را دارد. در یونانی کلاسیک آوا t̪ʰ دارد، در اکنون با آوا θ تلفظ می شود. حرف فیتا ( Ѳ, ѳ ) در خط سیریلیک هم ردیف تتا است.
در انگلیسی به th و در فارسی نام آن تتا تلفظ می شود.
مقدار کوچک آن برای مقادیر زیر به کار می رود:
• مقدار درجه در جغرافی.
• یک تابع مخصوص جهت اعداد مختلط.
• در فیزیک، نماد دما و همچنین زاویه تتا، به معنی زاویه بین جسم با تصویر آن در آیینه است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اعداد فال اعداد فال رابطه فال رابطه فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال تاروت فال تاروت