تبا

لغت نامه دهخدا

تبا. [ ت ِ ] ( اِخ ) تب ، از بلاد قدیم یونان. رجوع به تب شود.

فرهنگ فارسی

لغتی در وبا است که واو به تا بدل شده است .

گزارش محتوای نامناسب

فال گیر

بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم

فال ارمنی

فال عشقی

فال تاروت

فال آرزو