بلگه

لغت نامه دهخدا

بلگه. [ ب َ گ َ / گ ِ ] ( اِ ) برگه. زردآلو و هلوی دو نیم شده و هسته در آورده و خشک کرده شده. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به برگه شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم