بقیل

لغت نامه دهخدا

بقیل. [ ب َ ] ( ع ص ) زمین تره بار آور. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بقیلة شود.

فرهنگ فارسی

زمین تره بار آور
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال انگلیسی فال انگلیسی فال پی ام سی فال پی ام سی فال نخود فال نخود فال رابطه فال رابطه