برجهنده

لغت نامه دهخدا

برجهنده. [ ب َ ج َ هََ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) جست وخیزکننده. جهنده. رجوع به جهنده شود. || با ارتجاع مانند فنر. ( ناظم الاطباء ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم