معنی بدال | لغت یاب

بدال

لغت نامه دهخدا

بدال. [ ب َدْ دا ] ( ع ص ) آنکه غله فروشد و مردم آن را بقال گویند و در لغت بقال آن را گویند که تره فروشد. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). غله فروش. مأکولات فروش ، و این همان است که عوام بغلط بقال گویند. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به بقال شود.
بدال. [ ب ِ ] ( ع مص ) مبادله. ( المصادر زوزنی ). چیزی را با چیزی بدل کردن. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به مبادله شود.